بازخواني روز واقعه - تبيين شناسي تحليل هاي عاشورا

مشخصات كتاب

شماره كتابشناسي ملي : ايران 84-56396

سرشناسه : ميرمحمدي ضياالدين

عنوان و نام پديدآور : بازخواني روز واقعه - تبيين شناسي تحليل هاي عاشورا/ ميرمحمدي ضياالدين

منشا مقاله : ، جام جم (21 اسفند 1384): ص 11.

توصيفگر : تحليل تاريخي

توصيفگر : قيام عاشورا

چكيده

مقاله ي حاضر نگاه و رويكردي بيروني (معرفت درجه ي دوّم) بر پديده ي تاريخي عاشورا دارد. ابتدا مقدمه اي كوتاه در بيان مفهوم تبيين تاريخي و انواع آن (قانونمند، عقلاني و روايي) ذكر مي شود و در ادامه به پيشينه ي تبيين تاريخي پديده عاشورا نظر دارد و با گزينش متوني تحليلي در حوزه ي تاريخ نگاريِ پديده ي عاشورا، آنها را از لحاظ تبيين هاي قانونمند، عقلاني و روايي مورد ارزيابي وبررسي قرار داده، به شواهد و مصاديقي از انواع تبيين هاي به كار رفته در آنها اشاره مي كند و در پايان به ضرورت توجه جدي مورّخان فعلي به كاربرد تبيين هاي تاريخي در تحليل پديده هاي تاريخي خصوصا تاريخ عاشورا تأكيد دارد.واژه هاي كليدي: تبيين تاريخي، تبيين قانونمند، تبيين عقلاني، تبيين روايي، متون تاريخي، روش تركيبي، روش تحليلي و پديده ي عاشورا.روش تركيبي: روشي است كه در ميان روايات و گزارش هاي مختلف تاريخي به دنبال مقايسه، تركيب و ايجاد سازگاري است و از اسناد روايات اجتناب مي شود و به جاي آن به مقايسه و تركيب و ايجاد سازگاري ميان روايات مختلف مي پردازد. ج) روش تحليلي: روشي است كه علاوه بر نقل روايت به صورت تركيبي، به دنبال تحليل، تبيين و اجتهاد تاريخي است و به بررسي علل و نتايج پديده ي تاريخي مي پردازد.

مقدمه

اعتبار و ارزش پژوهش ها و مطالعات تاريخي، به توصيف و نقل پديده هاي تاريخي نيست، بلكه محقق تاريخ بايد تبيين هاي تاريخي را ايجاد نمايد و به ابهامات مختلف تاريخي از نگاه چرايي و چگونگي پاسخ دهد. محقق تاريخ با پردازشِ تبيين تاريخي، پا را از مرزهاي تاريخ نگاري فراتر مي گذارد و به دنبال كشف روابط علّي بين پديده هاي تاريخي است. وي مي كوشد با ريشه يابي تغييرات و